Wij, millenials (de generatie geboren tussen 1980 en 2000), leven in een wereld van “druk-druk-druk” en “snel-snel-snel”, kortom: gejaagdheid. We klagen, raken gefrustreerd en voelen ons gestresst. We werken hard, leggen de lat hoog of de omgeving doet dat voor ons, voelen extreme drang om te presteren, zitten vol met ambitie, gaan voor de hoogste posities en het beste salaris.
Thuisgekomen kunnen we het werk met moeite los laten. Checken onze telefoons gedurende de avond en sturen mails tot aan middernacht. We hebben het gevoel om continu ‘aan’ te moeten staan.
Het is een feit dat ons leven is ingericht op snelheid. We nemen nauwelijks tijd voor een goed gesprek, maar sturen liever een snelle app. Een kwartier vertraging met de trein of een half uur in de file en we zijn totaal ontregeld. In de supermarkt zijn we geïrriteerd wanneer er meer dan 2 wachtenden voor ons zijn. We nemen geen tijd om te koken en kiezen regelmatig voor een kant-en-klaar maaltijd of grijpen naar ons Uber Eats account. We raken gefrustreerd wanneer de wifi niet goed werkt en het streamen van Netflix weer eens niet soepel verloopt. We zijn verslaafd aan social media, vallen ermee in slaap en maken ons druk over het aantal likes op Instagram.
Na een week hard werken is het weekend eindelijk daar. We plannen ons weekend helemaal vol met afspraken en feestjes. We drinken niet rustig een drankje, maar tikken een hoeveelheid aan bier, wijn, GT’s en Dark ‘N Stormy’s weg alsof morgen niet bestaat. Wakker geworden willen we niets liever dan de hele dag op de bank liggen en bingewatchen. Tijd voor reflectie zit er nauwelijks in, want de hoofdpijn laat dit niet toe. Op zondagavond balen we van het veel te korte weekend en de hoeveelheid geld die we hebben uitgegeven.
Zo, een aantal voorbeelden waaraan ook ikzelf deels schuldig ben. Het is duidelijk dat we onder continue spanning en gejaagdheid leven. Een beetje stress hoort erbij, maar waar zijn we nou af en toe mee bezig?
Ik verbaas me dan ook niet als ik lees dat een groot deel van de millenials zich geestelijk niet gezond voelt. Uit onderzoek van Metro, onder bijna 2000 jongeren tussen de 18 en 34 jaar, blijkt dat 75% van de jongeren erover denkt om naar een psycholoog te gaan. Bijna een kwart van de ondervraagden heeft momenteel een burn-out of is overspannen. Een andere kwart vreest hier dagelijks voor en 35 procent soms. ‘Gekeken naar deze cijfers kun je gerust spreken van een epidemie’ zegt Jan Derksen, hoogleraar klinische psychologie en psychotherapie. De GGZ geeft aan de grote instroom van jongeren niet meer aan te kunnen. Daarnaast loopt het aantal suïcides onder jongeren steeds verder op.
Dit kan niet verder zo! We moeten de spanning in ons lichaam kunnen loslaten. Op het gebied van opvoeding, werkdruk en sociale druk zal dus actie ondernomen moeten worden. De prestatiemoraal moet normaliseren. En wat is er gebeurd met de bekende triple 8? 8 uur slapen, 8 uur werken en 8 uur vrije tijd. Het is hoogste tijd voor heldere grenzen, een maatschappij breed beleid en een preventieve aanpak. Voor mij is het duidelijk. Ik wil hier iets aan doen. En ik hoop, na het lezen van deze blog, jullie ook! Laten we samen de eerste stap zetten… en die begint bij onszelf!
Wil je het eens met mij hebben over dit onderwerp? Stuur dan een berichtje naar birre@inhealth.nl.
