“Over een paar maanden weten we meer!” Zo sloot ik in oktober vorig jaar mijn blog af. Holacracy… de organisatievorm die passend zou zijn bij onze uitdagingen en waar we voor staan. Efficiëntie, eigen regie en verantwoordelijkheid, feedback geven, snel ontwikkelen. Zeker passend bij een creatieve, innovatieve en flexibele organisatie zoals Inhealth!
Maar zoals bij elke implementatie, ondervond ik ook bij het opstarten van onze holacracy-structuur wat uitdagingen. Ook nu, ruim een half jaar verder, loop ik nog weleens tegen wat dingen aan. Kwamen we voorheen nog één keer per maand als compleet team bij elkaar, nu staan we elke twee weken met zijn allen om tafel. Dat is wel even wennen. Holacracy bestaat uit twee verschillende overlegvormen:
Om logistieke redenen is het handig om deze overleggen vlak na elkaar te laten plaatsvinden. Dit betekent wel dat we elke keer maar liefst drie uur lang met elkaar om tafel staan! Tijdens die drie uur word je geacht alléén te praten als het jouw beurt is. En daar zijn strenge regels voor. Dat zorgt voor snelheid, maar soms moet je even flink op je lippen bijten.
Laatste uitdaging: het is best lastig om oude gewoontes los te laten en te wennen aan een compleet nieuwe structuur. Spreek je iemand aan op zijn of haar rol, of uit gewenning? En is het inderdaad zo dat iedereen evenveel te zeggen heeft in een overleg, of blijven mensen met aanwezige persoonlijkheden het meeste inbrengen?
Gelukkig zie ik ook veel voordelen van holacracy. Ja, er zijn veel overleggen. Maar gezien de hoeveelheid punten die ingebracht wordt, lijkt dit ook wel nodig! Tijdens elk overleg kunnen we, juist door de strenge regels, heel veel bespreken. Bovendien stel je samen de agenda samen. Op een bepaald moment in het overleg mag iedereen een onderwerp roepen en zo groeit de agenda. Iedereen heeft dus in principe evenveel inbreng in een overleg. En tenzij er echt een hele goede reden wordt gegeven om bezwaar te maken tegen een voorstel, worden alle voorstellen aangenomen. Dat zorgt voor snelle besluitvorming. Geen eindeloze discussies meer, maar gewoon doen! Loopt het uiteindelijk toch niet zo lekker? Dan kan er nog worden bijgestuurd. En je weet precies wie je waarop aan kunt spreken. Er is een hele duidelijke organisatiestructuur, waarin (soms iets teveel) in detail wordt benoemd welke verantwoordelijkheden bij welke rol horen.
De tijd gaat snel. Ik beloofde in oktober antwoord te geven op de vraag of holacracy een succes is. Dat kan ik nog niet zo eenvoudig beantwoorden. Het brengt ons veel. En we worden er steeds beter in. De implementatie kost nou eenmaal veel tijd. Het is enorm wennen, maar ik heb er wel vertrouwen in! Dus als je eens iets meer wilt weten, of als een vlieg op de muur zelf eens wilt ervaren hoe zo’n werk- of roloverleg eraan toe gaat, laat het me weten!
